PAPAĞAN

23 Nisan 1924 ila 28 Kasım 1928 tarihleri arasında 239 sayı yayımlanmıştır. Döneminin en uzun ömürlü mizah gazetelerindendir. Orhan Seyfi tarafından yayımlanmıştır. Daha sonra Latin harfli olarak yayın hayatına devam etmiştir. Latin harfli olarak görebildiğimiz son sayısı 39’dur.

Papağan ilk dönem
Papağan - Latin Harfli Dönem

DİKEN 1925

Trabzon’da Yunus-zade Tevfik tarafından 1925 yılında çıkarılmıştır. (Trabzon Basın Tarihi, Hüseyin Albayrak) Tevfik tarafından 1919 yılında da İğne isimli bir mizah gazetesi çıkarılmıştır. Bazı yayınlarda yer almakla birlikte, herhangi bir nüshasına veya kaç sayı yayımlandıklarına ilişkin bir bilgiye ulaşamadık. Yunus-zade Tevfik daha sonra Trabzon Belediye Başkanı olmuştur.

DEVEKUŞU 1925

Mizahi, edebi halk gazetesidir. 1925 senesi sonlarında Trabzon’da çıkmaya başlamış ve bir sene kadar yayınına devam etmiştir. Taş basması ve resimli bir gazetedir. Cemal Rıza Çınar tarafından çıkarılmıştır. (Hüseyin Albayrak, Trabzon Basın Tarihi) Görülen son sayısı 50’dir.

KAHKAHA 1923

1923 yılından itibaren Trabzon’da yayımlanmıştır. Sosyalist bir yayın politikasına sahiptir. 1925 yılında Takrir-i sükun Kanunu uyarınca kapatılmıştır. Görülen en son sayısı 153’tür. Bu yönüyle en uzun ömürlü taşra mizah gazetelerinden biridir.

VAY VAY

Hakkı Nezih tarafından 21 Haziran – 7 Temmuz 1925 tarihleri arasında 3 sayı yayımlanan mizah gazetesidir.

KARAGÖZ

Mizah basını tarihimizin en uzun ömürlü gazetesidir. 1908 yılından 1968 yılına kadar çok küçük kesintiler dışında yayımlanmayı başarmıştır. Karagöz Gazetesinin kurucusu kendisi de ilk Türk karikatüristlerden olan Ali Fuat Beydir. Karagöz’ün ilk sayısı II. Meşrutiyetin ilanından hemen sonra 10 Ağustos 1908’de gerçekleşti. Bu ilk dönemde başmuharrirliğini Mahmut Nedim üstlendi. Mahmut Nedim Karagöz gazetesine İncili Çavuş gazetesinin başyazarlığını bırakarak geçti. Bu dönemde Gazetenin karikatürlerini de Baha bey ve Halit Naci çizmiştir Mahmut Nedim’in Karagöz’den ayrılmasından sonra başyazarlığı Eşşek Gazetesini çıkaran Baha Tevfik aldı. Baha Tevfik’in 1914 yılında ölümünün ardından da başyazarlığı Mahmut Sadık Bey almıştır. Mahmut Sadık Beyin ardından da I. Dünya savaşına denk gelen yıllarda Karagöz’ün yönetimini Aka Gündüz üstlenmiş ve İngilizleri yeren yazılara yer vermiştir. Con Kikirik tiplemesi de Aka Gündüz tarafından üretilmiştir. Aka Gündüz’den sonra başyazarlığı üstlenen Burhan Cahit Morkaya’yla birlikte Karagöz kabuk değiştirerek daha ziyade bir “halk gazetesi” tarzına bürünmüştür. Burhan Cahit’in Köroğlu Gazetesini kurmasından sonra Karagöz bir süre Orhan Seyfi Orhon ve Refik Ahmet Sevengil yönetiminde çıkmaya devam eder. Daha sonra Gazete Ali Fuat Beyin kızı tarafından Halk Partisine satılır. Bu döneme kadar 10 Ağustos 1908 ila 26 Ocak 1935 tarihleri arasında kesintisiz 2803 sayı yayımlanmayı başarmıştır. 14 Şubat 1935 tarihinde tekrar birinci sayıdan başlayan Gazetenin yönetimini Sedat Simavi üstlenir. Bu tarihten Karagöz 31 Aralık 1968 yılındaki 5263 nolu sayı ile yayın hayatına son verir.  Özellikle 1950’li yıllarda Demokrat Partiye karşı sert bir muhalefet yürütür. Bu dönemde, Ratip Tahir Burak da karikatürler çizer. 24 Aralık 1953 – 28 Nisan 1954 tarihleri arasında Yeni Karagöz, 11 Kasım 1959 – 28 Ocak 1960 tarihleri arasında da Bizim Karagöz adları altında yayımlanır. 27 Mayıs ihtilali öncesinde de 1 ay müddetle yayınına ara verir.

AKBABA

Türk Mizah tarihinin en uzun ömürlü dergisidir. Yusuf Ziya ORTAÇ tarafından yayımlanmıştır.  1922’den 1977 yılına kadar yayımlanan Akbaba mizah dergisi, bu uzun süre zarfında, iki defa yayın hayatına son vermiş ve tekrar yayımlanmaya başlamıştır.

Akbaba’nın ilk dönemi 1922’den 1931 yılına kadarki dönemdir. Bu dönemin sonunda harf inkılabına hızlı intibak etmesi nedeniyle satışlarda yaşanan hızlı düşüş yaşamıştır. Bu dönemde toplam 875 sayı ve hemen sonrasında 5 sayı dergi formatında olmaz üzere toplam 880 sayı yayımlanmıştır.

Yayın hayatına 2 ay ara verdikten sonra Vakit Gazetesinde mizah sayfası halinde yayımlanmaya başlamıştır. Bu formatta 28 sayı yayımlandıktan sonra, 1 Ağustos 1932 tarihinden itibaren bu sefer de Cumhuriyet Gazetesinin mizah sayfası halini almıştır. Bu şekilde de 32 sayı yayımlanmıştır.

Daha sonra tekrar bağımsız bir yayın halini alan Akbaba mizah gazetesi, 19 Nisan 1933’den itibaren 73 sayılık yeni bir seri yayınlamıştır.

4 Ocak 1934 tarihinde dergi formatına geçerek yayın hayatına devam etmiştir. Bu seri de 1. sayıdan başlayarak 1944 yılına kadar 517 sayı yayımlanacaktır.

1944-47 yılları arasında ise tekrar 1. sayıdan başlayarak 163 sayı daha yayımlanmıştır.

1947-49 yılları arasında ise yayın hayatında kağıt tedariki kaynaklı sorunlar yaşayacaktır. 1947 yılında 5 sayı, 1948 yılında 16 sayı (gazete formatında) ve 1949 yılında ise yine 5 sayı daha yayımlayacaktır. 1949 yılında yayımlanan sayılar format olarak Akbaba’nın en küçük boyutlarda yayımlanan sayılarıdır. Bu sayılardan sonra 1952 yılına kadar Yusuf Ziya Ortaç Akbaba’nın yayımına ara vermiştir.

1952 yılında tekrar yayımlanmaya başlayan Akbaba, 1952-61 yılları arasında kesintisiz olarak 489, 1961-64 yılları arasında 126 ve 1964-77 yılları arasında 730 sayı yayımlanmıştır.

Dolayısıyla 1922’den 1977 yılına değin tespit edebildiğimiz toplam 2925 sayı yayımlanmıştır. Gırgır, Çarşaf gibi dergilerin getirdiği yeni “Karikatür Dergisi” yaklaşımına dayanamayarak 26 Aralık 1977 tarihinde bir daha yayımlanmamak üzere yayın hayatına son vermiştir.

Yayım hayatı boyunca hemen hemen Türk karikatürünün önemli tüm ustalarına sayfalarında yer vermiştir. Akbaba dergisinin kapaklarını dönemin ünlü çizerleri çizmiştir. Bunlar arasında Cemal Nadir, Ramiz Gökçe, Necmi Rıza, Şevki Çankaya, Cafer Zorlu gibi isimler yer almaktadır.

error: Content is protected !!